حجم خونی که با زالودرمانی از بدن خارج می شود

زالو خون را بهتر از حجامت از عمق بدن بیرون می کشد . زالو انداختن برای بیماریهای پوستی مثل جوش ، دمل های صورت ، لکه ها و نقطه های سیاه و سفید و نظایر آن مفید است . امروزه زالو به دلیل خاصیت ضد انعقاد خود یکی از ابزار های جراحی در پیوندها و دوام بافت پیوندی است .

هر زالو حدودا 5 سی سی خون در مرحله اول می مکد . البته اگر خونریزی را قطع نکنید ممکن است تا 150 سی سی خونریزی ادامه یابد ( 10 ساعت یا بیشتر ) . طی زالودرمانی با 10 عدد زالو ، خون از دست رفته ( شامل خونریزی پس از اتمام خونخواری ) 250 – 350 سی سی خواهد بود . تحقیقات نشان می دهد که 3 تا 5 روز پس از زالو اندازی عروق جدیدی در اطراف و حاشیه محل نیش زالو به وجود می آیند که برای تخلیه عروقی این ناحیه مفیدند .

بنابراین از نظر درمانی بسیار مهم است که درمان به زودی قطع نشود . بلکه در دفعات بعدی نیز ادامه یابد تا بیماری و آسیب مرتفع شود . اثرات فارماکولوژیکی بزاق زالو به مدت 10 ساعت یا بیشتر در محل زخم باقی می ماند .

چنین اثراتی را نمی شود با مصرف مواد ضد انعقادی معمولی مثل هپارین در زخم های کوچک پوست به وجود آورد . در بیشتر روش های جراحی استفاده از زالو توسط جراح ماهر برای بیمار توضیح داده می شود ، این روش قدیمی یک روش بی درد کننده اساس است ؛ زیرا ترشحات زالو با تاثیر بر روی اعصاب اطراف محل درد ، بی حسی موضعی ایجاد می کند.