خون خارج شده در زالودرمانی

مقدارخون خارج شده هنگام زالودرمانی

خروج چه مقدار خون از بدن در هنگام زالودرمانی سود بخش بوده و بی خطر است؟ این سوال از زمان های قدیم تا به امروز مطرح بوده است. پزشکان و محققان هنوز در این مورد به توافق نرسیده اند. آیا این امکان وجود دارد که بدانیم چه مقدار خون در هر جلسه درمان توسط زالو خارج می شود؟ بله، اما فقط زمانی که همه زالوها یک نوع و یک اندازه باشندو همه به میزان مساوی گرسنه باشند یا همه بعد از مصرف مقدارخون برابر سیر شوند! اما حتی هنگامی که همه چیز بین زالوها یکسان باشد، بعضی از آن ها بیش از یک ساعت متصل می مانند در حالیکه برخی پس از چند دقیقه که هیچ خونی مصرف نکرده اند، جدا می شوند. ضمنا چگونه می توان میزان خونریزی بعد از جدا شدن زالو را که ممکن است سی دقیقه یا بیشتر طول بکشد – در مواردی تا بیست و چهار ساعت – تخمین زد؟

اگر امکان مشاهده بیست مورد درمان مشابه را داشته باشیم، متوجه خواهید شد که شاید فقط دو تشابه حجمی وجود دارد. در حالیکه خونریزی از یک زخم در یک جلسه درمان تا جلسه دیگر متفاوت است. این تفاوت در حجم خون خارج شده از بدن، یکی از مهمترین معضلات زالودرمانی است، زیرا مستلزم توجه ویژه متخصصیمی باشد که قادر به تشخیص مقدار خون خارج شده باشد و بتواند با توجه ادامه درمان، خاتمه درمان، ارتقای سلامتی یا هرگونه ناراحتی که برای بیمار حادث شده است، تصمیم لازم اخذ نماید.

عوامل زیادی در مقدار خون خارج شده از بدن در یک جلسه موثر است. مشاهده شده که سرعت مکش به شرایط مختلفی بستگی دارد از جمله : زمان یا فصلی از سال که زالو گرفته شده است، روش انتقال و شرایط نگهداری، سن، اندازه، سلامت، توانایی زالو و .... ثابت شده است که زالوهای بزرگ، خون را آهسته تر مصرف می کنند و سریع تر جدا می شوند، در حالیکه زالوهای کوچک ضعیف ترند وخون کمتری استخراج می نمایند، در مقابل زالوهای متوسط با توان عادی، خون را تا زمانی که کاملا سیر شوند ( حتی تا سر حد مرگ ) با علاقه مصرف می کنند.

وقتی سایر عوامل با عدم توانایی محاسبه مقدار خون خارج شده توسط زالو توام شود کار پیچیده تر می شود. برای مثال زالوها به شدت تحت تاثیر تغییرات فصلی و تغییرات دمایی می باشند. گرمای سخت تابستان و یخبندان زمستان آثار زیان باری روی زالوها دارد. موید این مطلب آن است که، زالوها اغلب در طول پاییز توانمند بوده و حتی در بهار این توانمندی بیشتر می شود.

میزان اشتهای زالو به خون، بستگی به میزان گرسنگی آن دارد. یک زالوی سیر، نسبت به زالوی گرسنه اشتیاق کمتری نسبت به خون دارد. زالوهای گرسنه برای رفع نیاز خود، تهاجمی عمل می نمایند. هرچند زالوهایی که فوق العاده تهی شده باشند قادر به عملکرد عادی نیز نخواهند بود. به خاطر داشته باشید که زالوها در دوره طولانی گرسنگی تا 75% جرم بدنی خود را از دست می دهند، که این مسئله آنها را ناتوان کرده و در نتیجه قادر به مکش خون نخواهد بود.

عامل موثر دیگر در مقدار خون خارج شده توسط زالو، واکنش آن نسبت به بیمار است. مانند هر موجود زنده دیگر، زالو نسبت به سن بیمار، وضعیت سیستم عروقی، وضعیت پوست، مزاج بیمار و ..... واکنش های متفاوت دارد. پوست های نازک و با طراوت کودکان بسیار مورد علاقه زالو است، در حالیکه پوست سست، فرسوده و پوست دارای گردش خون ضعیف سالمندان تمایل و حالت تهاجمی آنها را برای اتصال به بدن کم می نماید. محل قرارگیری زالو روی بدن نیز حائز اهمیت است. زالوها اتصال به قسمت هایی که دارای گردش خون مویرگی بیشتری هستند (مانند پوست ناحیه گردن) را ترجیح می دهند.

زالوهای پرورشی با کیفیت عالی، رفتار همسانی دارند و همچنین نسبت به زالوهایی که از طبیعت به دست می آیند، عملکرد مشابهی دارند. این تشابه عملکرد زالوهای پرورشی در حذف اندکی از حدسیات ما در مورد میزان خون خارج شده کمک می کند. ضمن اینکه زالوهای پرورشی، برخلاف زالوهای صید شده در طبیعت، کاملا ایمن هستند.

نکته : اگر باید از بیمار مقدار اندکی خون خارج شود، بهتر است از زالوهای جوان و کوچک استفاده کرد و اگر خروج مقدار بیشتر ی از خون نیاز است، زالوهای متوسط و بزرگ مناسبتر هستند.

جهت تهیه زالوی پرورشی با کیفیت بالا با گروه صنعتی زالو پروران راگا تماس بگیرید:

09125456280 – 55973651 - 55939244