واریکوسل

واریکوسل

واریکوسل ( واریس بیضه ) به بزرگ شدن عروق و ورید های بیضه گفته می شود که معمولا در 10% مردان خصوصا کسانیکه ضعف بنیه دارند دیده می شود و حدودا 45% آنها دچار را دچار عقیمی میکند.

واریکوسل در بیضه سمت چپ و یا در دو طرف دیده می شود و در بیضه سمت راست بدون دخالت بیضه سمت چپ خیلی نادر است. راه تشخیص آن این است که در بالای بیضه یک توده لمس می شود، مثل این که چند کرم در بالای بیضه باشد. واریکوسل در بعضی افراد با درد و در بعضی افراد بدون درد است که باید در هر دو صورت به یک متخصص اورولوژی مراجعه کند. درمان واریکوسل فقط با زالوتراپی است که باید در دو صورت عمل گردد:

اگر همراه با درد باشد و باعث تغییر در کیفیت اسپرم شود باید زیاد مورد بررسی قرار گیرد چون بیضه عضو جنسی مردان است که درون آن اسپرم سازی صورت می گیرد. به علت این که درجه حرارت محیطی که اسپرم سازی در آن صورت می گیرد باید پایین تر از درجه حرارت بدن باشد ( زیر 35 درجه ) برای همین بیضه ها در دو کیسه  به نام اسکروتوم در خارج بدن قرار گرفته است. این دو کیسه توسط دو عضله بنام کروماستر در دو طرف تنظیم شده و با تغییر درجه حرارت محیط این دو عضله بیضه ها را به بدن نزدیک و دور می کند. یعنی در محیط های سرد کیسه بیضه ها کوچک شده و کاملا به بدن نزدیک می شود و در محیط های گرم کیسه بیضه ها بزرگ شده و از بدن دور می شود. بیضه ها توسط عروق شریانی و وریدی تغذیه می شود. واریکوسل یا واریس بیضه به بزرگ شدن و پیچ دار شدن وریدهای بیضه گفته می شود. این بزرگ شدن و پیچ دار شدن وریدها علل مختلفی دارد. واریکوسل بیشتر در سمت چپ می باشد. به علت خونرسانی بیضه چپ به ورید کلیوی و موقعیت آناتومیکی وریدهای سمت چپ اصولا مشکلات بیشتری نسبت به سمت راست دارد و عوارض واریس و ترومبوزهای ( لخته های ) وریدیآنآنآۀآآآدر سمت چپ بیشتر است.

فعالیت زیاد، مسائل ارثی و مشکلات عروقی نیز باعث عود واریس و ایجاد واریکوسل می ود. به علت پرخونی بیضه ها هنگام بوجود آمدن واریکوسل ها، درجه حرارت بیضه ها بالا رفته و باعث کاهش اسپرم سازی و احتمال عقیمی در دراز مدت می شود و از آنجا که قسمت عمده اسپرم سازی با بیضه چپ می باشد، برای همین واریکوسل  های سمت چپ بیشتر با عقیمی همراه است. اصولا واریکوسل ها تقسیم بندی گوناگونی دارند و در درجه های بالا وریدهای بیضه کاملا بزرگ و پیچ دار شده و در حالت ایستاده کاملا معلوم می باشند و در موارد زودرس فقط در هنگام ایستادن و زور زدن وریدها قابل لمس می شوند. جراحی واریکوسل در موارد علامت دار شدن شامل سنگینی بیضه ها، درد و نازایی صورت می گیرد. زالودرمانی باعث کاهش خون سوداوی در رگ های تحتانی بیضه ها می گردد. واریکوسل بیماری سنین جوانی است و همانطور که گفته شد بیشتر در سمت چپ ایجاد می شود. در موارد ایجاد حاد این مشکل و در سمت راست باید به مسائلی غیر از واریکوسل های عادی از قبیل ترموبوزهای ( لخته های ) وریدی عروق کرونر مرکزی یا توده های کلیوی شک کرد که بیمار باید حتما تحت سونوگرافی شکمی و بررسی های بعدی قرار بگیرد. جهت بررسی عملکرد بیضه ها در موارد واریکوسل، آزمایش تعداد اسپرم ( اسپرم اکانت ) از نظر عملکرد بیضه ها درخواست می شود که بر اساس تعداد اسپرم تصمیم اصلی گرفته می شود. واریکوسل بزرگ شدن وریدهای درون کیسه بیضه ( اسکروتوم ) است. اسکروتوم کیسه پوستی شلی است که بیضه ها درون آن قرار دارند. واریکوسل شبیه به ورید های واریسی است که در پا ممکن است بروز کنند.

امروزه بخاطر تغذیه های مصنوعی حدود یک ششم مردان واریکوسل دارند. در مردانی که دچار ناباروری هستند، این رقم بالاتر است و به 40 درصد می رسد. واریکوسل شایع ترین علت تولید کم اسپرم و کاهش کیفیت آن است، اگر چه همه واریکوسل ها بر تولید اسپرم اثر نمی گذارند.

اغلب واریکوسل ها در طول زمان ایجاد می شوند. خوشبختانه اغلب واریکوسل ها به آسانی تشخیص داده می شوند و اگر علامت دار شده باشند، می توان آنها را با جراحی ترمیم کرد. بیمار ممکن است با شکایت بزرگی، یا عدم تقارن بیضه ها، یا درد بیضه و یا پس از ازدواج، با ناباروری مراجعه کند. ولی شایع ترین فرم آن، بدون علامت و بطور اتفاقی، حین معاینه، متوجه آن می گردند. در معاینه، بزرگی و تورم عروق بیضه، به خصوص در سمت چپ مشهود است و در حالت ایستاده، و یا افزایش فشار شکمی تشدید می یابد و در حالت خوابیده از بین می رود ( در صورتیکه تورم عروق در حالت خوابیده از بین نرفت بایستی به حالت ثانویه آن شک کرد. )اکثر مردانی که مبتلا به واریکوسل هستند فاقد علامت می باشند. در موارد بروز علامت معمولا در طی معاینات معمول تشخیص داده می شوند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل: درد بیضه، احساس سنگینی در بیضه ها، نازایی، جمع شدگی و کوچک شدن بیضه ها و ورید های قابل لمس یا قابل مشاهده می باشد. در نتیجه در صورت وجود درد پیوسته و دائمی در ناحیه تناسلی باید به پزشک طب سنتی مراجعه نمود. واریکوسل یا واریسی شدن عروق بیضه شایع ترین بیماری مردان پس از بلوغ می باشد و 10 درصد مردان بالغ به آن مبتلا می باشند. واریکوسل شایع ترین عامل ناباروری مردان است. سن شروع بیماری معمولا در زمان بلوغ و یا بلافاصله پس از بلوغ می باشد، ولی در سن کمتر یا سن بالا نیز ممکن است ایجاد گردد. شایع ترین علامت واریکوسل درد خفیفی لست که مخصوصا هنگام فعالیت بروز می کند.

این بیماری بیشتر در بیضه چپ اتفاق می افتد و علت آن هم اختلالی در سیاهرگ های این ناحیه است که نمی توانند خون را به درستی تخلیه کنند. به همین دلیل این رگ ها گشاد و طویل شده و به ویژه در مردانی که از نظر جنسی فعال هستند، موجب ایجاد درد بیضه می شود. علامت ظاهری این بیماری بر اساس درجات آن متفاوت است، به گونه ای که ممکن است در درجات خفیف بیماری هیچ بیرون زدگی یا توده ای در این ناحیه موجود نباشد و یا در درجات شدید آن وقتی فرد می ایستد توده ای از رگ ها به صورت پیچ در پیچ و متسع در بالا و پشت بیضه قابل لمس باشد. اکثر مبتلایان به واریکوسل به دلیل از دست دادن توانایی تولید اسپرم های مناسب دچار ناباروری نیز می شوند. این بیماری با عمل جراحی قابل درمان است و حتی ناباروری مردان را نیز تا حدود زیادی می توان از بین برد. البته اگر واریکوسل در یک مرد مسن به طور ناگهانی بروز کند، می تواند نشانه بدی باشد، چرا که تومورهای کلیه می توانند باعث بروز این حالت در افراد مسن شوند.

واریکوسل سمت چپ در 85% از مردان با این مسئله ( برگشت غیر طبیعی خون ) و واریکوسل سمت راست در 15% از مردان مشاهده شده و گرفتار شدن هر دو قسمت ( چپ و راست ) این مسئله در 20% از مردان مشاهده شده است. بعضی از مردان که واریکوسل بزرگ دارند هیچ نشانی از آسیب بیضه ندارند، حال آنکه برخی از مردان با واریکوسل کوچک ممکن است نابارور باشند.

علائم واریکوسل

واریکوسل، اغلب علامتی ایجاد نمی کند. ولی بندرت درد ایجاد می نماید که ممکن است در طول روز به علت فعالیت های جسمی یا برداشتن اشیا بیشتر از دو کیلو بدتر شود و به طور شاخص با خوابیدن به پشت تخفیف می یابد. در طول زمان ممکن است واریکوسل ها بزرگ تر و چشمگیرتر شوند.

علل بروز واریکوسل

طناب اسپرماتیک که خون را بیضه ها می رساند و از آنها خارج میکند، حاوی "وازدفرانس" است که اسپرم تولید شده از بیضه را تخلیه می کند. " شبکه پامپینیفرم" گروهی از ورید ها درون اسکروتوم و بالای بیضه ها هستند، که کار شبکه فوق تخلیه خون از بیضه ها است. بزرگ شدن این ورید ها اغلب در حین بلوغ رخ می دهد.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که دریچه های غیرطبیعی درون وریدها مانع جریان خون طبیعی در آنها می شوند و پس زدن خون، به گشاد شدن وریدها می انجامد. در سنین 15 تا 25 سالگی، بیشترین احتمال بروز واریکوسل وجود دارد.

عقاید و نظرهای گوناگونی در مورد چگونگی  بوجود آمدن واریکوسل و مبتلا کردن افراد وجود دارد:

1 – علت اصلی واریکوسل ازدیاد خون سوداوی و غلیظ در رگ های بیضه می باشد که باعث رسوب و عدم حرکت جریان خون می شوند.

2 – تراکم غیرطبیعی غده فوق کلیوی و اجسام کلیوی ممکن است مانع رشد عادی اسپرم شود.

3 – جریان غیرعادی خون سیاهرگ از رشد بیضه دان جلوگیری کرده، تولید محصولات زائد سوخت و ساز را افزایش می دهد و کاهش دستیابی به اکسیژن مغزی و ضروری برای رشد اسپرم را موجب می شود.

4 – جریان غیرطبیعی خون می تواند مانع تراکم تستوسترون شود، که این تغییر می تواند مانع تولید اسپرم گردد.

زمانیکه دریچه هایی که جریان خون را از وریدهای اطراف بیضه به سیستم گردش خون تنظیم می کنند دچار اختلال شوند واریکوسل ایجاد می شود و در نتیجه خون جمع شده و سبب گشادی وریدها می شود. رژیم های غذایی کم فیبر و پرچربی و سودازا و سرخ کردنی ها از جمله عوامل بروز واریکوسل هستند. چرا که در این حالت ها فرد دچار یبوست های طولانی مدت شده و برای دفع، نیاز به زور پیدا میکند. همین زور زدن های مکرر بر روی دیواره عروق فشار وارد کرده و سبب تخریب بافت جداره و عروق می شود.

فاکتور دیگری که بر روی ایجاد واریکوسل اثر می گذارد، کاهش میزان فلانوئیدها در غذا ها می باشد. این ترکیبات به فراوانی در میوه ها و سبزی ها  یافت می شود و می تواند در عملکرد اتصالی جداره عروق خونی دخالت داشته باشند. بیماری واریکوسل در دو گروه اولیه و ثانویه تقسیم بندی می گردد. در نوع اولیه، هیچ عامل ایجاد کننده مشخصی وجود ندارد، گرچه تئوری اشکال در دریچه های لانه کبوتری وریدهای بیضه، طولانی بودن مسیر این وریدها و احتمال اثر فشاری سایر عروق و احشاء شکمی مطرح می باشد ولی هنوز علت مشخصی برای آن ثابت نشده است. این نوع عامل عمده واریکوسل است و 90 درصد در سمت چپ می باشد. نوع ثانویه که به دنبال وجود عامل مشخص ایجاد کننده انسداد در عروق داخل شکم ایجاد می گردد درصد کمی از واریکوسل ها را شامل می شود و علت ایجاد کننده آن غالبا توده های شکمی، به خصوص تومورهای بدخیم می باشد که تشخیص آن مهم و حیاتی است.

تشخیص واریکوسل

از آنجایی که واریکوسل معمولا علامتی ندارد، اغلب در حین ارزیابی ناباروری یا معاینه جسمی کشف می شود.

با این حال اگر در اسکروتوم تان احساس درد یا تورم می کنید، باید با پزشک تماس بگیرید. علل گوناگونی ممکن است باعث درد بیضه شوند و برخی از این عارضه ها نیاز به درمان فوری دارند. پزشک شما می تواند تعیین کند که کدام عارضه باعث درد بیضه شده است.

پزشک در معاینه جسمی، ممکن است توده غیر دردناک کلاف مانندی را در بالای بیضه شما لمس کند. برخی از افراد، این توده را به صورت احساس "کیسه ای از کرم" وصف می کنند. اگر این توده به اندازه کافی بزرگ باشد، پزشک هنگامی که ایستاده اید می تواند آن را لمس کند.

اگر واریکوسل کوچک تر باشد، پزشک ممکن است از شما بخواهد نفس عمیقی بکشید و چند ثانیه آن را نگه دارید و به پایین زور بزنید ( مانور والسالوا ). این مانور به پزشک کمک می کند، بزرگی غیرطبیعی وریدها را لمس کند. اگر معاینه جسمی نتیجه قطعی ببه دست ندهد، پزشک ممکن است درخواست سونوگرافی اسکروتوم بدهد. این آزمون که در آن امواج صوتی پر فرکانس برای ایجاد تصاویر دقیق از ساختار درون استفاده می شود، برای این مورد استفاده قرار می گیرد تا اطمینان حاصل شود علائم شما به دلیل دیگری رخ نداده است. یکی از علل چنین عارضه ای ممکن است توموری باشد که بر ورید اسپرماتیک فشار وارد می آورد.

درجه بندی واریکوسل

درجه 3  : وریدها در حالت ایستاده قابل مشاهده اند.

درجه 2 : وریدها در حالت ایستاده قابل لمس اند.

درجه 1 : وریدها در حالت زور زدن قابل لمس اند.

واریکوسل ساب کلینیکال : این نوع واریکوسل با معاینه قابل لمس نیستند، ولی با سونوگرافی تشخیص داده می شوند.

عوارض واریکوسل

عوارض واریکوسل شامل ایجاد درد، آتروفی ( کوچک شدن سایز و نرم شدن قوام بیضه ) و ناباروری می باشد. درد ناشی از واریکوسل دردی با کیفیت احساس سنگینی، که با فعالیت و ایستادن تشدید یافته و با استراحت بهبود می یابد. واریکوسل باعث بروز مشکل در هیچ کدام از مراحل جنسی ( میل جنسی، نعوظ، انزال زودرس و .... ) نمی شود. زالودرمانی در جلسات متعدد که پزشک طب سنتی آن را طبق مزاج و طبع شخص بیمار مشخص می کند می تواند اثرات بسیار موثری بر رفع درد، کاهش غلظت خون و سایر موارد دیگر شود.

درمان واریکوسل

ترمیم واریکوسل در طب مدرن ممکن است با جراحی باز، یا جراحی از طریق لاپاراسکوپی، و یا بستن ورید با بالون یا  فنر از راه پوست (آمبولیزاسیون از راه پوست) انجام گیرد. طب سنتی با زالودرمانی می خواهد انسان ها را از عمل جراحی نجات دهد و بیماری واریکوسل را با حالت ساده و بی دردسر درمان نماید، که اگر این هزینه برای جراحی صرف گردد هم زیاد است و هم اینکه بهبود یافتنش خیلی سخت است. حتی برخی از افراد بعد از انجام عمل جراحی برای خلاص شدن از درد واریکوسل، دوباره به دام این درد افتاده اند و هیچ رضایتی نسبت به عمل جراحی خود ندارند. در جراحی واریکوسل که در پزشکی به آن واریکوسلکتومی می گویند، اقدام به بستن وریدهای بیضه مبتلا می کنند که پس از انسداد این ورید ها به تدریج و به دلیل عدم حرکت خون، وریدهای مسدود شده کوچک شده و از بین می رود و واریکوسل برطرف می شود. این  نوع عمل جراحی از طریق برش کوچکی بر روی پوست شکم، به طول 4-2 سانتیمتر انجام می شود که کاملا دارای عارضه است.

در طب سنتی، زالودرمانی یکی از روش های درمان واریکوسل است.این روش ارزان قیمت، کم دردسر و با آثار جانبی مفید (مانند تقویت سیستم ایمنی بدن) است.

ابتدا از یکی از رژیم های پاکسازی بدن استفاده گردد . در مرحله اول زالودرمانی واریکوسل تعداد 10 عدد زالوی متوسط را روی هر پا بین انگشت سوم تا انگشت کوچک قرار می دهیم، در نوبت دوم به فاصله 25 روز بعد تعداد 10 عدد زالوی متوسط برای هر پا پشت زانو از محل تا شدن قرار می دهیم، در مرحله سوم به فاصله 25 روز بعد تعداد 10 عدد زالوی ریز برای هر پا نزدیک کشاله ران تا روی بیضه ها قرار می دهیم .

توصیه های پزشکی واریکوسل

1 – از پوشیدن لباس های زیر بسیار تنگ اجتناب کنید و سعی نمایید از لباس های زیر راحت استفاده شود.

2 – از ضربه زدن های مکرر همچون پدال زدن اجتناب نمایید

3 – شب ها برای نیم ساعت پاها را بالا نگه دارید تا خون به بالا جریان پیدا کند.

4 – از ایستادن به مدت طولانی اجتناب کنید.

5 – از خوردن غذاهای سودا زا خودداری نمایید.

6 – آش را همراه سماق بخورید.

7 – نوره را هر دو سه روز یکبار استفاده کنید.

8 – سعی کنید در هر صبحانه عسل و چهار مغز بخورید و بعد از چهل دقیقه از صبحانه جوشانده زنجبیل و دارچین میل نمایید.

برچسب‌ها: زالو, زالودرمانی, واریکوسل, درمان واریکوسل, درد بیضه مشاوره و راه اندازی مزارع پرورش زالو...